Onzichtbare monumenten gebundeld in boekwerk
Alkmaarders delen hun herinneringen met de stad
De monumenten waar we het bij Erfgoed Alkmaar over hebben, zijn voor iedereen zichtbaar. Sterker nog, we doen ons best om ze waar mogelijk nóg zichtbaarder te maken. Toch zijn er ook een hoop monumenten die onzichtbaar zijn en dat ook blijven, simpelweg omdat ze alleen leven in iemands herinnering. Dat was de gedachte van de Alkmaarse kunstenaars Rob Komen en Kees Oosterbaan die Alkmaarders opriepen hun eigen onzichtbare monumenten te delen. Dat is massaal gedaan en de onzichtbare monumenten zijn gebundeld in een boekje dat verscheen in het kader van Alkmaar Ontzet 450 jaar.
In elke stad zijn er meer onzichtbare dan zichtbare monumenten, was de gedachte van Rob Komen en Kees Oosterbaan. Plekken die persoonlijke herinneringen oproepen. Vanwege een voorval dat daar heeft plaatsgevonden en waarvan niemand op de hoogte is, behalve jij.
De plek waar je vroeger altijd voetbalde na school, de bushalte waar je voor het eerst je verkering zoende, of de struik waar je een portemonnee vond met een verhaal. Nog altijd als je langs die plek komt, denk je eraan. De kunstenaars gingen op zoek naar deze onzichtbare monumenten in Alkmaar. Naar verhalen over persoonlijke belevenissen van inwoners van hun stad. Talloze inwoners van Alkmaar stuurden hun onzichtbare monument in, waarna de verhalen met bijbehorende foto’s tentoongesteld werden in Kunstuitleen Alkmaar.
Maar het zou jammer zijn als ze vervolgens weer opnieuw onzichtbaar werden… Vandaar dat er een boek kwam waarin alle ingestuurde onzichtbare monumenten gebundeld zijn.
(Tekst gaat verder onder de foto’s)
Verie
Zoals het onzichtbare monument van Joop Smorenburg, die elke keer als hij langs het markante Jugendstil pand (zie foto) aan de Kennemerstraatweg 113 komt, moet denken aan Verie: “Achter de boog (net boven het gebladerte) woonde Verie. Een klasgenote op de Pedagogische Akademie in het derde jaar. Ze zat daar op kamers. Ik was een beetje verliefd op haar, maar ze had al een vriend…”
Henk van Leeuwen heeft dierbare herinneringen aan het inmiddels gesloopte pand aan de Laat 26-28 waar ooit Provadja en Filmhuis Alkmaar begonnen: “Ik werkte er in de periode 1975 t/m 1988 als vrijwilliger en later als betaalde kracht…”
En ook het pand waaraan het onzichtbare monument van Ellen Swanenburg de Veye verbonden is, is inmiddels letterlijk onzichtbaar geworden: “Ik heb het over dancing Extase op de hoek van de Molenbuurt. Ik was 19 jaar, en hield enorm van dansen, samen met een vriendin gingen we er dan ook zo vaak mogelijk heen. Als je voor 24.00 binnen kwam hoefde je geen entreegeld te betalen, alleen 1 gulden voor je jas…” Lees hun complete verhalen en die van een heleboel andere Alkmaarders in het boek ‘Onzichtbare monumenten’. Het boek met verhalen en foto’s telt 138 pagina’s en is voor € 14,95 te koop in de Alkmaarse boekwinkels of online
Terug naar het overzicht met artikelen van Erfgoed Magazine Alkmaar 68
