Michael en Kim verbouwen hun grachtenpand aan het Luttik Oudorp

Sinds een jaar wonen Michael Thoes en Kim Eikenaar in hun monumentale grachtenpand aan het Luttik Oudorp 68. Terwijl beneden wordt gewoond en op de zolder geslapen, ligt de hele eerste verdieping op dit moment overhoop: “Het huis is nu leefbaar, we wonen zo’n beetje om de verbouwing heen.”

“We wilden terug naar de binnenstad van Alkmaar. We zijn hier allebei geboren en getogen en ook toen we studeerden in Amsterdam , zijn we hier blijven wonen. We hadden mazzel met een bovenwoning aan de Breedstraat. Daar hadden we het zo naar ons zin.”
Michael en Kim kochten na hun studie een huis in de Rembrandstraat in Alkmaar dat ze van A tot Z onderhanden namen. Tussendoor ging het stel zo vaak als ze konden op reis.
Kim: “We zien veel van de wereld, maar we keren altijd weer naar Alkmaar terug!”

Toen het huis aan de Rembrandstraat klaar was, begon het weer te kriebelen en de binnenstad lonkte.
Michael: “We hadden al een paar huizen bekeken, maar nog niet echt iets gevonden, tot we begin 2016 op wereldreis gingen.”
Kim: “We waren nog maar net weg en toen kwam dit huis in de verkoop. En we zouden vier maanden wegblijven…”
Maar Kim en Michael hadden geluk want toen ze in mei terugkwamen, was het monumentale rond 1870 gebouwde grachtenpand aan het Luttik Oudorp nog niet verkocht. Kim: “We zijn meteen gaan kijken. Het was zo ongeveer het eerste wat we deden!”

Meteen verkocht

Michael: “En we waren meteen verkocht! Al had de makelaar ons wel gewaarschuwd dat er veel te doen was en dat het zeer waarschijnlijk nog meer zou zijn dan je in eerste instantie kon zien.
Het was ook inderdaad wel even schrikken toen we ons dat werkelijk realiseerden.”
Kim: “Als je een huis bekijkt met alle spullen er nog in, zie je heel veel dingen niet.”
Michael: “Maar het bouwkundig rapport dat we hadden laten opstellen door de Monumentenwacht bevatte maar liefst 29 pagina’s! En desondanks besloten we toch het huis te kopen…”

Wat waren de grootste verrassingen?

Michael: “Dat er sprake is van optrekkend vocht, dat hadden we niet gezien. En dat de aanbouw waar de keuken zit bij het monument blijkt te horen.”
Kim: “Maar inmiddels zijn we er ook weer anders naar gaan kijken. Dat is wel het mooie: als je ergens eenmaal woont en het huis leert kennen, dan ga je ook aan dingen wennen en veranderen je plannen met je mee.”

Michael: “Daarom hebben we ook bewust besloten om eerst de noodzakelijke dingen aan te pakken en vooral de tijd te nemen om onze ideeën te laten ontstaan terwijl we hier al wonen. Bij onze vorige verbouwing hebben we gemerkt hoe belangrijk dat eigenlijk is.”

Allereerst ging alles eruit wat later in het huis was aangebracht. Michael: “De verlaagde plafonds op de eerste etage bijvoorbeeld en de badkamer die totaal niet meer bruikbaar was.”
Kim: “En niet te vergeten de goten… We wisten al dat die slecht waren, maar toen het een keer hard regende, liep het water langs de muren!”
Michael: “En ook de schuiframen zijn overal weer werkend gemaakt, die waren allemaal vastgezet.”

Papierstuc

Positieve verrassingen er ook. Zoals de schuifluiken (officieel schuifblinden) voor de ramen aan de voorkant, die in de loop van de tijd onder de vensterbanken verdwenen waren. Michael: “ze bleken ook vast te zitten in de later aangebrachte betonnen vloer, waar ook de problemen met optrekkend vocht vandaan zijn gekomen. De aannemer is een week bezig geweest om ze weer los te krijgen. “
Verder een oude gaslamp die lag te verroesten in de schuur en niet te vergeten de prachtig versierde plafonds. Kim: “Die blijken gemaakt te zijn van papierstuc. Geen gips dus, maar een soort papier maché. Dat was vroeger de goedkope variant, maar omdat het minder goed bewaard is gebleven zijn plafonds van papierstuc nu heel schaars en dus bijzonder! In de hal is ook de lambrisering ervan gemaakt. We hebben zelfs een stukje papierstuc teruggevonden met op de achterkant de naam van de fabrikant!”

De gaslamp is meegegaan met de opa van Kim die hem helemaal heeft opgeknapt en nu prijkt hij beneden in de hal op de leuning van de trap. Aan de voorkant is, na een kleine reparatie in de glas-in-loodramen dubbel glas aangebracht, speciaal voor monumenten. Verder is het huis op de eerste etage volledig geïsoleerd in het hele huis is alle elektra plus de CV-installatie vervangen. Kim: “En dat kon allemaal natuurlijk niet via die mooie plafonds. Dat moest dus in de vloer erboven gebeuren.”

Hebben jullie niet getwijfeld bij het kopen van een monument?

Kim: “Nee, totaal niet! Dat vinden we juist zo leuk!”
Michael: “Ik vind het ook heel goed dat ze er hier in Alkmaar zo scherp op letten dat de monumenten goed bewaard blijven.”
Kim: “Wij hebben ook huizen bekeken waar ze echt al het oude eruit hadden gesloopt en dat is dan zo pijnlijk!”

Naast twee drukke banen, Kim als kandidaat notaris en Michael als planeconoom bij de gemeente, stoppen ze elk vrij uur in het huis. Michael: “Alle weekenden zijn we aan de slag en we zijn allebei op maandag vrij.”
Kim: “Die dag gebruiken we eigenlijk vooral om schoon te maken. Want al hangt er een groot gordijn om het stof tegen te houden, het komt toch overal…”
Michael: “Soms hebben we wel een dagje dat we geen zin hebben hoor, dan doen we even helemaal niks.”

Kim: “Maar we hebben nooit een moment spijt gehad!”
Michael: “We voelen ons hier helemaal thuis, meteen vanaf de eerste dag. En elke keer als ik hier de deur uit stap en meteen in het centrum van Alkmaar sta, dan ben ik weer zo blij!

Wanneer verwachten jullie klaar te zijn?

Kim: “Klaar? Nooit!”
Michael: “Een monument is iets waar je constant mee bezig blijft. Een planning hebben we ook niet meer, die hebben we allang losgelaten. En we kunnen rustig aan doen, want we hebben dit huis echt gekocht om oud in te worden.”

Hebben jullie een tip voor mensen die overwegen een monument te kopen?

Michael: “Ja, zo snel mogelijk in gesprek gaan met de inspecteurs van Monumentenzorg. Die hebben er kijk op en kunnen goed met je meedenken om een goede balans te vinden tussen het beschermen van het monument en een moderne manier van wonen en verbouwen.”